شوپنهاور میگه: «بهتر است هرگاه شادی دق الباب می کند، به جای اینکه مکرر شک کنیم، که آیا ورودش جایز است یا نه، همه ی درها را به سویش بگشاییم. زیرا شادی هیچ گاه بی موقع نمی آید. شکِ ما در این مورد به این دلیل است که می خواهیم بدانیم آیا از هر نظر موجبی برای خشنودی داریم یا نه، مبادا شادی، افکارِ جدی و نگرانی های مهم ما را مختل کند. اما معلوم نیست که با این افکار و نگرانی ها، چه چیز را می توان بهتر کرد؛ درحالی که شادی، سودی بلافاصله دارد.»
توی این متن، به جای شادی بنویسید: عشق!
